Nee helaas, geen zalige vruchtbaar en weldadig stukje land in een moorddadige verzengend hete woestijn maar een afkorting voor de vier noodgevallen voor bedrijfsoverdracht, nl Overlijden, Arbeidsongeschiktheid, Stoppen wegens ouderdom en Echtscheiding. Naast deze zijn nog veel andere redenen te benoemen, ook prettige omstandigheden zoals verzilveren van opgebouwd vermogen, herbezinning op het leven of minder willen werken.
De laatste omstandigheden zijn meestal gepland zodat de bedrijfsoverdracht geruime tijd vooraf kan worden voorbereid met deskundigen. De OASE-voorvallen vinden onvoorbereid plaats wat fiscaal en bedrijfseconomisch minder aangename gevolgen kan hebben. Een voordeel heeft het ook. De onderneming is tot aan het voorval in elk geval ‘going concern’.
Ernstiger is de situatie waarbij de ondernemer onvoldoende heeft geanticipeerd op wijzigingen in de omgeving waarin de onderneming actief is. Juist, ik heb het over de zgn. bedreigingen, de T van Threats in de SWOT-afkorting (zie Wikipedia voor uitleg) toegepast bij strategische marketing. Denk aan een strategiewijziging van een belangrijke toeleverancier of het ernstig ziek worden van de DGA van uw toeleverancier, het wegvallen van een belangrijke opdrachtgever, het wijzigen van de verkeerssituatie of verpaupering van de omgeving. Sommige factoren zijn onverwacht maar sommigen sluimeren een onderneming ten gronde, en daarmee vaak het pensioen van een ondernemer. Lange tijd onzichtbaar of zonder zelfs herkenning. En eenmaal te laat, vaak ook nog eens ontkent. De ondernemer ziet het niet en wanneer hij het uiteindelijk gezien heeft, gelooft hij het niet eens. Volstrekte ontkenning. Kop in het zand of verblind stil blijven staan in het verlammende licht van aanstormende vrachtwagen.
Deze ontkenningsfase kan veel, zeer veel opgebouwd ondernemingsvermogen kosten. Verblind door ontkenning van de oorzaak blijft de ondernemer de operaties doorzetten. Met dooddoeners als ‘Het gaat wel over’, ‘Dit is slechts tijdelijk’, blijft hij kasgeld van de onderneming verbranden en uit spaargeld putten om liquiditeitsgaten te dekken. Als een moeras waar men dieper en dieper wegzakt. Het opgebouwd vermogen verandert langzaam in een lege schatkist. Oorzaken worden ontkend en ter zijde geschoven. Het stervensproces duurt vaak lang. Na 10 jaar gaten dekken heeft de onderneming een staat van dienst die onverkoopbaar is.
Moraal van het betoog? Denk als ondernemer minimaal 5 jaar vooruit. Hoop niet op verbetering. Erken de onmacht en handel proactief. Bel me niet 10 jaar te laat. Wonderen kan ook ik niet verrichten. Zelfs voor 1 euro krijg ik zo’n zaak niet meer verkocht.
Link met mij om mijn blog te zien verschijnen op jouw tijdlijn. Kapitaal beschikbaar voor hoog rendement? Kijk op www.kasku.nl/projecten of bel me.
