Nederland telt een dikke 100.000 miljonairs. 309 miljard bezitten ze samen. Gemiddeld heeft een miljonairsgezin 2,9 miljoen. Het zijn ondernemers. Uiteraard, in loondienst wordt je geen miljonair. Verdient met ondernemen ofwel risico nemen. Grote kans dat 75% hiervan haaruitval heeft en dat ze gehuwd zijn met een kaal wordende echtgenote. Een vreemde constatering tussendoor, maar daar kom ik zometeen op terug.

Ze scheiden aanzienlijk minder vaak dan de niet-miljonair. Lijkt me logisch. Hun kalende vrouw plukt ze helemaal kaal. Angst beheerst hun leven, zowel op het werk als in privé. Angst voor faillissement en angst voor de vrouw. Het is geen pretje als miljonair door het leven te moeten. Vluchten kunnen ze ook al niet. Ze hebben weinig geld in contanten. Gemiddeld slechts 400.000 euro op een niet renderende spaarrekening. De rijkdom zit vast in de aandelen van hun onderneming. Bovendien waarom zou je vluchten en opnieuw beginnen terwijl je rustig kunt golfen en tennissen? De gemiddelde leeftijd van een miljonair is 66 jaar. Wat moet je dan nog met een ‘Arm Jewel’ of een ‘Gucci’ van 25 jaar? Je kunt ernaar kijken maar mee naar speeltuin is veel te vermoeiend.

Hoe kan dat nu dat nu dat ze privé slechts gemiddeld 400.000 euro in vrij beschikbare contanten hebben? De meeste miljonairs hebben nota bene gestudeerd. Verstand moeten ze dus bezitten. 80% heeft een adviseur. Oei, daar zit een probleem. Die zijn veelal in loondienst. En die zijn dus niet ….? Een kwart van de miljonairs neemt nog veel risico bij het investeren en 60% een gemiddeld risico. 15% is dus slechts zeer angstig. Waarom kennen we dan geen investeringscultuur als in Amerika? Daar zorgen de ‘arrivés’ voor de nieuwe economische groei. Zij investeren in kansrijke ondernemingen. In Nederland investeren ze Calvinistisch. Ze nemen liever genoegen met 10% jaarlijks rendement met zekerheid dan een 10-voudige opbrengst van de inleg in 5 jaar ofwel een IRR van 58%. Ik begrijp dat wel. Ze worden oud en zijn bang te verliezen wat ze met hard werken hebben verdiend terwijl ze bovendien worden geadviseerd door een financieel adviseur die wijs maar niet rijk is. In Nederland is ook niet snel een exit via een beurs mogelijk. Maar verkoop aan een beursgenoteerd bedrijf natuurlijk wel.

Neem nu als voorbeeld mijn nieuwste bedrijf dat een haargroeiserum op de markt gaat introduceren. Ik zei al dat 75% van de miljonairs kalend was en 50% van hun echtgenoten. Het is nog veel erger. Kaalheid is immers niet beperkt tot miljonairs. 3/4 van alle mannen wereldwijd wordt kaal en de helft van alle vrouwen wereldwijd, welk ras dan ook. Een enorme afzetmarkt. 7 miljard mensen wereldwijd waarvan de helft haaruitval heeft waar op dit moment geen remedium voor is en waar mijn kennispartner een gepatenteerde uitvinding voor heeft gedaan die het probleem van haaruitval oplost. Ongelooflijk toch?

Nog veel ongelooflijker is dat ik een investeerder die 100.000 euro investeert een rendement biedt van 58% gemiddeld per jaar ofwel het 10-voudige (1.000.000 euro) retour in 5 jaar. Nog vele malen ongelooflijker is dat ik een beroep moet doen op crowdfunding, lees de niet-miljonairs, om in de startup fase van deze onderneming de werkkapitaal financiering te kunnen verzorgen. Wat loopt de investeerder voor een risico? Een belasting aftrekbaar verlies of een 10-voudige winst. En toch moet ik via de massa de financiering verzorgen voor 10% per jaar afgedekt met zekerheid. Waar zijn de ondernemende miljonairs met onrendabel kasoverschot? Die koopt liever al bibberend vastgoed voor 7,5% rendement per jaar. Ongelooflijk toch? Ooit waren ze ondernemer.

Het haarserum heet Esthecin en wordt op de markt geïntroduceerd rond 1 april 2018. Ik zoek nog 3 investeerders van elk 100.000 euro die ofwel 10% rente willen ontvangen met 100% zekerheidsdekking of 3 investeerders die 100.000 aandelen willen met een 10-voudig rendement in 5 jaar? Ga voor meer informatie naar mijn website www.kasku.nl en zie onder de menukeuze projecten het project ‘Esthecin’.