KaskuDat is een ouderwetse degelijke waarheid als een koe. Niet het eigen vermogen zoals weergegeven op de balans van de onderneming is primair van belang, immers geschiedenis, noch de netto winst, immers manipulatief maakbaar, maar de verdiencapaciteit uitgedrukt in cash is bepalend.

Bovendien is niet het verleden van belang voor de waarde. Vergelijk het met de beleggingskreet ‘resultaten van het verleden, zijn geen garantie voor de toekomst’. Voor de waarde van een onderneming is de toekomstige verdiencapaciteit bepalend.

Een bedrijf wat in het verleden winst heeft gemaakt maar zijn toekomst duister inziet, neem V&D, is slechts voor een rasondernemer met een hoog risicoprofiel van enige waarde.

Voor ons normale ondernemers heeft een stabiele cashflow genererende onderneming meer waarde, al was het maar vanwege de mindere zorgen die het ons oplevert.

De meest simpele uitleg van cashflow waar ik zelf veel mee werk op de achterkant van een sigarendoos is gedefinieerd als netto winst vermeerderd met afschrijvingen (maar trek daar wel de onderhoudsinvesteringen vanaf).

Daarbij hou ik als norm van tevredenheid aan 10 tot 15% van de omzet met 10% als minimum en 5% als onverantwoord. Ik waak ervoor dat ik nooit meer moet aflossen dan 7,5% van mijn omzet. Minder aflossing betekent veelal een verouderd bedrijf, meer aflossing betekend overfinanciering. Een hogere cashflow dan 10% is ‘money to play with’ of geld om fouten te herstellen (bijv. afkoop onderpresterende medewerkers).

Een meer getrouwe definitie van cashflow zal ik in een van de volgende artikelen over cashflow geven.