Tjonge, die had ik lang niet meer aan de lijn gehad. Moet toch wel 35 jaar geleden zijn geweest dat we met elkaar een biertje dronken. Met Pieter-Jan had ik tijdens mijn studententijd regelmatig vergaderingen voor de filmcommissie in een van de locale kroegen. Mooie tijd. Kan me niet herinneren of we ooit aan de rondvraag kwamen.
Hij was toevallig op mijn website geland en las dat ik kapitaal wierf voor projecten. Hij had een project voor me en vroeg of ik geïnteresseerd was. ‘Altijd’, zei ik. ‘Kun je wat meer vertellen?’ ‘Jazeker’, zei PJ (studentenafkorting), ‘dat ben ik zelf’. ‘Mijn kasgeld is even op, moet wat aanvulling hebben’. Niets bijzonders, zo wist ik uit eerdere projecten. Komt wel vaker voor. ‘Wat is gebeurd, wat is de oorzaak?’.
‘Dat weet ik niet’, zei mijn voormalige studievriend, ‘dat zou ik mijn boekhouder moeten vragen’. ‘Die zei me dat zojuist. Zij houdt dat allemaal bij. Ik doe alleen de belangrijke zaken, je weet wel, inkoop en verkoop.’ ‘Daar komt brood van op de plank, niet van dat cijfergeneuzel.’ Van dit soort uitspraken schrik ik niet meer. Ik kom ze meer standaard dan uitzonderlijk tegen.
‘Hoeveel heb je nodig en hoe lang? Wat is je financieringsbehoefte? Wat geeft je liquiditeitsbegroting aan?’, probeerde ik. ‘Dat moet ik even mijn boekhouder vragen. Ik weet niet of ze met een begroting werkt.’ Oei, dat vond ik een vreemde opmerking. Met ondernemers die me naar hun boekhouder verwijzen, heb ik geen goede ervaringen opgedaan. Ik kan me nog een casus herinneren waar op de balans 1,2 mln Euro voorraad stond vermeld en de ondernemer bij navraag glashard beweerde, ‘nee, dat kan nooit, dat is nooit meer dan 250.000 Euro’. Ook in die tijd ging de bank al uit van de aangeleverde cijfers en bezocht al niet meer de onderneming. Was wel even schrikken toen voor de bank. De curator, die iets later in beeld kwam, verkneukelde zich over de bestuursaansprakelijkheid van de bestuurder. Kortom, ik werd al wat meer alerter met mijn studievriend PJ.
Dan maar iets anders proberen, dacht ik. Hoe hoog is je voorraad? Op dit moment?, vroeg PJ. ‘Geen idee, moet ik navragen. Ik heb altijd producten tekort die hard lopen. Je kent dat wel. Eind vorig jaar was het een half miljoentje of zo’. Mijn hart sloeg over, PJ-tje had vermoedelijk wat teveel slow movertjes. En je debiteuren?, poogde ik. ‘Dat zijn mensen die mij nog moeten betalen, hé?, vroeg mijn vriend. ‘Ze betalen slecht, je weet hoe dat gaat hè. Ik denk, maar dat weet ik niet zeker, zo’n 400.000′, zei mijn (inmiddels voormalige) studievriend. Ik begon mijn schoenen te verliezen. Dat ging de verkeerde kant op. ‘Wat is je jaaromzet?, wilde ik weten om snel wat kengetallen te kunnen maken. ‘Kijk, now we are talking’, vervolgde hij, ‘dat weet ik precies, vorig jaar kwam ik net uit op 2,2 miljoen’. Ik rekende snel zijn voorraaddagen en dagen debiteuren uit. ‘Geef me je boekhouder maar eens’, wist ik nog met enige beschaafdheid en overslaande stem uit te brengen.
‘Hallo, met Marietje, de boekhoudster’, hoorde ik met een hoog stemmetje uitbrengen. ‘Goeiemiddag juffrouw, u doet de boekhouding van de onderneming?’. ‘Jazeker, al bijna 11 maanden’, kwam eruit met een schril stemmetje, vervolgend met de toevoeging ‘sinds ik van de middelbare school af ben. Ik heb een tussenjaartje en PJ zocht iemand voor het boeken van factuurtjes. Dat heb ik mij zelf aangeleerd toen ik hier begon, knap hè’, piepte ze. ‘PJ is zo’n lieve man. Als ik even iets niet weet mag ik het op vraagposten boeken zodat de accountant, die een keer per jaar komt, op het einde van het jaar al mijn vraagjes kan oplossen. Die inkoopfactuurtjes daar heb ik de meest problemen mee. Mijn collega in het magazijn vink vaak regels niet aan en die factuur kan ik dan niet boeken, hè, dat durf ik niet voor PJ. Dat is zo’n lieve man.’ Ik durfde niet meer te vragen hoeveel ze inmiddels op ‘vraagposten’ geboekt had. Ik herkende dit verhaal toen ik eens bij een tandarts zijn zaakjes op orde moest brengen. Die had ook een assistente de administratie laten doen. Was naderhand zijn vrouw geworden.
Met lood in de schoenen vroeg ik haar nog of ze mij de begrote balans, resultatenrekening en liquiditeitsbegroting even via email kon doorzetten. ‘Waar kan ik die vinden’, zie het piepstemmetje. ‘Er zitten zoveel knopjes in dit programma, dat is stukken moeilijker hoor dan Facebook of Instagram’.
Ik heb opgehangen. Dit kon ik niet meer aan. Ik stond vlak voor een acute stressaanval.
Link met mij om iedere dinsdag mijn blog te zien verschijnen op jouw tijdlijn. Vind je deze teaser leuk, prikkelend of zet hij aan tot denken, deel hem dan. Heb je een aanvullende wijsheid, geef me je commentaar.
Op zoek naar kapitaal, koop van een onderneming zonder eigen geld, verkoop van je onderneming tegen de beste prijs, een bedrijfswaardering, waardecreatie en kapitaalwerving kun je altijd contact met mij opnemen.
Vraag een gratis boek aan over waardering en over kopen en verkopen van een onderneming.
